ŞİMŞEKLER ÇAKINCA

20-9-1994 'TE İLK GÖREV YERİM AKSARAY'IN SARATLI KASABASINDA YAŞAMIŞ OLDUĞUM BİR ANIM.GEÇENLERDE İSTANBUL'DAN ANNEMLERDEN GETİRDİĞİM GÜNLÜKLERİMİ KARIŞTIRIRKEN RASTLADIM VE PAYLAŞMAK İSTEDİM.OLAY AŞAĞIDAKİ FOTOĞRAFTAKİ ESKİDEN KİLER OLARAK KULLANILAN BANYOSU TUVALETİ OLMAYAN TEK GÖZ BEKAR EVİMDE GEÇMİŞTİR.

ŞİMŞEKLER ÇAKINCA
Haftanın ilk gününün verdiği yorgunlukla yemeği yiyip tv seyrediyordum.Gözümden uyku akıyordu ama tv.deki spor sohbeti de dikkatimi çektiğinden tv. seyretmeye devam ediyordum.
Saat on ikiye gelirken tv.u kapatıp yattım.Yorgunlukla hemen uyurum diye düşünüyordum.Fakat öyle olmadı.Gece benim için asıl şimdi başlıyormuş da haberim yokmuş.

Dışarıdan gelen rüzgar sesleri uyumamı engelliyordu.Zaten gün boyu hava kapalıydı galiba yağmur yağacak diye düşündüm.Biraz sonra rüzgarın şiddetini arttırdığını anladım.Derme çatma evdeki pencere ve tahta kapı sallanmaya başladı.Yattığım yerde uyumaya çalışırken bir sesle irkildim.

İlkin pencereden gelen rüzgar evin içinde bir şeyi düşürdü zannettim.Fakat biraz sonra yattığım tarafın penceresi ardına kadar açılmasın mı.Onu kapatayım derken baktım başka bir yerden rüzgar giriyor.Demek az önceki ses pencerenin açılma sesiymiş dedim.

Karanlıkta gidip zar zor pencereyi kapattım ama rüzgar da kuvvetliydi o da açmaya çalışıyordu inadına.Pencerenin arkasına elime ne geldiyse kitap,yastık ve ağır olan birkaç parça eşya koydum.Tekrar pencereleri kontrol edip yatağa girdim.Pencereden bakınca uzakta bir yerde alevler gördüm.Galiba şimşek düşmüştü.BU arada gök gürlemeye devam ediyor şimşekler ortalığı aydınlatıyor ve kulaklarımda yankılanıyordu.

Tekrar yatağa uzanmıştım ama pencereler tekrar açılır korkusuyla uyuyamıyordum.Büyük bir bomba patlama sesiyle irkildim ve battaniyeyi kafama çekerek kabus dolu geceden rüyalar alemine geçmek istedim.Ne gezer?Uyku da sevgili gibiyniş:bekleyince gelmiyordu.

Tam uykuya dalmak üzereydim ki pencere tekrar açılmasın mı.Pencereyi kapatayım derken menteşesi çıkan pencere bir anda elimde kaldı.Elimle tekrar yerine oturtmaya çalıştım ama bir türlü girmiyordu.Arkasına kitapları karanlıkta el yordamıyla bulup dizerek rüzgarın içeri girmesini engellemeye çalıştım.Bu sefer de kapı ardına kadar açıldı.

O anda sinirden ağlamak istiyordum.Zaten ter içinde kalmıştım.Uykusuzluk, gök gürültüsü derken sinirlerim alt üst olmuştu.

Rüzgar o kadar şiddetli esiyordu ki herhalde kasabayı haritadan silecek diye düşünmeye başladım.Korkuyla tekrar yatağa girdim.Korku filmlerindeki gibi bir geceydi.